Roestvrij (roestvast) staal, ook RVS of inox genoemd, is een legering van hoofdzakelijk ijzer, chroom, nikkel en koolstof. Om van roestvast staal te kunnen spreken, is minimaal 11 tot 12% chroom en maximaal 1,2% koolstof nodig. Verder zijn in veel soorten roestvast staal ook de elementen molybdeen, titanium, mangaan, stikstof en silicium aanwezig.
De benaming roestvrij is algemeen ingeburgerd, maar wordt in de metaalwereld liever niet gebruikt. Wij spreken dan ook over roestvast staal, RVS kan namelijk wel roesten.
De oxidehuid van een roestvast materiaal sluit het onderliggende materiaal goed af, waardoor in bepaalde gevallen geen verdere roestvorming zal plaatsvinden of deze roestvorming vertraagd wordt. In de praktijk zijn er twee gevallen waarbij RVS toch kan roesten: bij de aanwezigheid van chlorides of bij de verontreiniging van het materiaal door ‘gewoon’ staal dat wel roest. Dit roesten kan vermeden worden door een correct type RVS te kiezen (geen 304 bij aanwezigheid van halogenen) en het materiaal te behandelen waarbij alle mogelijke verontreinigingen worden verwijderd. Dit is het zogenaamde beitsen, waarbij langs chemische weg alle verontreinigingen worden opgelost en verwijderd.
Aluminium is licht (slechts een 3e van het gewicht van staal of brons), en met 4% koper, 1% magnesium, 1% mangaan en 0,5% silicium even slijtvast en bestendig tegen corrosie, behalve spanningscorrosie. Aluminium corrodeert wel als het in aanraking komt met zuurstof, maar de oxidehuid die hierbij gevormd wordt, is egaal en gesloten, zodat het onderliggende materiaal niet meer verder kan corroderen.
Aluminium vonkt niet, en het laat zich relatief gemakkelijk vormen. Aluminium is daarmee het constructiemateriaal bij uitstek. Het metaal kan door lasersnijden bewerkt worden, maar wordt vaak ook in de gewenste vorm gegoten.
Aluminium heeft veel voordelen:
Messing is een legering van koper (55-70%) en zink (45-30%).
Messing is een waardevol materiaal, vanwege zijn hardheid en goede zelf smerende eigenschappen.
Er bestaan drie types messing:
Koper is een prachtig metaal, dat naast goud het enige gekleurde metaal is. Het heeft een mooie warme gloed.
Omdat koper buigzaam is, eenvoudig te vervormen is en een zeer groot geleidingsvermogen heeft voor elektriciteit en warmte, wordt het op grote schaal in de industrie gebruikt. Ook legeringen met koper, zoals messingen brons, worden veelvuldig gebruikt.
Koper is gemakkelijk te bewerken. Het kan geslagen en gevormd worden tot ingewikkelde figuren zonder te scheuren. Het kan zelfs gesponnen worden tot draden zo dun als een mensenhaar. Is het te hard geworden door het beslaan, dan is verhitten voldoende om het weer zacht te maken. Als je ijzer slijpt zie je vonken. Bij koper niet.
Door omsmelten is het steeds weer opnieuw te gebruiken. In zijn pure vorm is koper zacht.
Staal is een legering bestaande uit ijzer en koolstof. De term staal wordt met name gebruikt voor ijzerlegeringen met een zodanig beperkt koolstofgehalte (typisch minder dan 1,9%) of gehalte aan toevoegingen als chroom, dat ze warm vervormd kunnen worden. Hierin onderscheidt staal zich van bijvoorbeeld gietijzer, dat een hoger koolstofgehalte heeft.
Er zijn veel verschillende legeringen met deze twee elementen, meestal ook met andere bestanddelen, er bestaan dus ook zeer veel soorten staal. Door de grote keuze en zijn goede bewerkbaarheid is het een veel gebruikt constructiemateriaal. De koolstof wordt gebruikt om een hoge treksterkte en hardheid te verkrijgen.
Wereldwijd wordt er jaarlijks ongeveer 1600 miljoen ton staal geproduceerd.
Kunststof is materiaal dat is opgebouwd uit zeer grote moleculen, die ontstaan door synthese (een reactie waardoor er een nieuwe stof ontstaat) vanuit natuurlijke grondstoffen. De grondstoffen van de ‘plastic-chemie’ zijn koolwaterstoffen, afkomstig uit de olieraffinage. Deze grondstoffen gaan tijdens de chemische synthese covalente of ionaire bindingen aan en vormen zo amorfe of kristallijne stoffen.
Er zijn drie soorten kunststoffen:
Twee laatstgenoemde materialen kunnen slechts eenmalig tot product worden verwerkt. Opnieuw verhitten leidt tot ontbinding.
Soms worden kunststoffen versterkt, bijvoorbeeld met glasvezel, of met kunststofvezels zoals kevlar, twaron en dyneema.
Heeft u vragen of wilt u weten wat de mogelijkheden zijn? Neem dan vrijblijvend contact met ons op.